Jaka jest właściwa forma zastrzeżenia, stanowiącego podstawę do odszkodowania za opóźnienie dostawy w świetle wykładni art. 30 ust. 3 Konwencji CMR?
Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) stanowi, że warunkiem koniecznym wniesienia roszczenia odszkodowawczego z tytułu opóźnienia dostawy jest skierowanie zastrzeżenia na piśmie (w stosunku do przewoźnika) w terminie 21 dni od dnia postawienia towaru do dyspozycji odbiorcy.
W świetle aktualnego orzecznictwa Sądu Najwyższego jedyną poprawną formą skierowania takiego zastrzeżenia jest forma pisemna, tj. na nośniku zdatnym do utrwalenia oświadczenia (najczęściej na papierze) i opatrzona oryginalnym podpisem (II CSKP 1971/22). Niezbędne jest więc istnienie kartki lub innego dokumentu, który nadto opatrzony jest podpisem. Innymi słowy, często spotykane w praktyce zastrzeżenie w postaci elektronicznej (m.in. e-mail) nie czyni zadość wymogom formalnym.
Istnieje szereg racji, które stoją za przyjęciem takiego rozwiązania:
Podsumowując, zachowanie formy pisemnej opisywanego zastrzeżenia ma istotne konsekwencje praktyczne. Spełnienie tych wymogów formalnych nie tylko pozwoli uzyskać potencjalne odszkodowanie, ale również gwarantuje pewność stosunków uczestnikom obrotu gospodarczego.
Jeśli jako przewoźnik zostałeś obciążony odszkodowaniem w związku z opóźnieniem to sprawdź czy zostały wniesione prawidłowo zastrzeżenia. Upływ terminu do wniesienia zastrzeżeń powoduje całkowite wygaśnięcie roszczeń odszkodowawczych.
Jako Kancelaria transportowa pomagamy w rozstrzyganiu sporów w zakresie Konwencji CMR oraz Prawa transportowego, w tym zakresie nieważnych kar umownych za opóźnienie w przewozie.
Zapraszamy do kontaktu: