Zgodnie z szacunkami Ministerstwa Przedsiębiorczości i Technologii między 80 a 90 procent przedsiębiorstw nie otrzymuje zapłaty w wymaganym terminie. Przeciwdziałać owemu zjawisku ma Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r., o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych.
Kluczową regulacją zawartą w niniejszej ustawie jest skrócenie do maksymalnie 30 dni od dnia doręczenia faktury – terminów zapłaty w transakcjach handlowych, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny(z wyłączeniem podmiotów leczniczych), natomiast termin zapłaty w transakcjach, gdzie wierzycielem jest mikro-, małe lub średnie przedsiębiorstwo, a dłużnikiem duża firma – wynosić będzie 60 dni.
Istotną zmianą jest także zróżnicowanie rekompensat za poniesione koszty związane z odzyskiwaniem należności. W obecnym stanie prawnym wspomniana rekompensata wynosi 40 euro od każdej niezapłaconej wierzytelności lub jej części. Ustawa natomiast ustanawia trzy nowe progi:
Wzrośnie także wysokość odsetek ustawowych za opóźnienia w transakcjach handlowych o dwa punkty procentowe. W tej chwili owa stawka wynosi 9,5 procent, natomiast nowa ustawa kształtuje ją na poziomie 11,5 procent. Ma to na celu sprawienie, iż kredytowanie się kosztem firmy będzie droższe niż uzyskanie pieniędzy np. z kredytu komercyjnego.
Dodatkowo w ustawa gwarantuje możliwość odstąpienia od umowy lub jej wypowiedzenia, w sytuacji kiedy ustalony w niej termin zapłaty został nadmiernie wydłużony – przekracza 120 dni liczonych od doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostarczenie towaru lub wykonania usługi, a ustalenie tego terminu było rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela. Co za tym idzie – wierzyciel będzie mógł odstąpić od całości umowy lub od jej niewykonalnej części.
Co istotne, w sytuacji ustalenia między podmiotami równorzędnymi (np. dwiema średnimi firmami) terminu zapłaty, który będzie dłuższy niż 60 dni – w razie sporu między nimi, to dłużnik, a nie wierzyciel będzie musiał udowodnić, że ustalony termin zapłaty nie był rażąco nieuczciwy wobec wierzyciela.
Inne rozwiązania uchwalonych przepisów to m.in.: uprawnienie prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów do ścigania dużych przedsiębiorstw generujących największe zatory, obowiązek dla największych firm raportowania do MPiT swoich praktyk płatniczych, czy łatwiejsze zabezpieczenie roszczenia w sądzie.
Na koniec należy wskazać, iż również istotna zmiana ustawy może odnosić się do sektora transportowego. Przepisy prawa transportowego – konkretnie Prawa przewozowego i Konwencji CMR nie odnoszą się do kwestii związanej z terminami zapłaty za usługę. Dlatego też nieuzasadnione wydłużanie terminów zapłaty będzie stanowiło czyn nieuczciwej konkurencji.
Mamy nadzieje, że proponowane zmiany polepszą sytuację przedsiębiorców na rynku transportowym i uzupełnią lukę w przepisach prawa transportowego.
Sprawdź w czym jeszcze może Ci pomóc nasza Kancelaria.